Μπαλέτο της Κρατικής Όπερας της Μολδαβίας

Η χορογραφία στη Μολδαβία έχει τις ρίζες της στην εθνική της χορευτική παράδοση (η οποία είχε διατηρήσει τα χαρακτηριστικά των αρχαίων Ελληνικών και Ρωμαϊκών χορών), ενώ επηρεάστηκε  πολύ και από τις Βαλκανικές και Σλαβικές χώρες.

Πάντα υπήρχε ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την όπερα και το μπαλέτο στην Δημοκρατία της Μολδαβίας, αλλά η δυνατότητα δημιουργίας επαγγελματικού μπαλέτου δημιουργήθηκε μόλις το 1957. Για το σκοπό αυτό μία ομάδα από τη Μολδαβία εκπαιδεύτηκε στην Αγία Πετρούπολη και αφού αποφοίτησε από τη διάσημη ομώνυμη σχολή χορού, αποτέλεσε τη βάση για το μπαλέτο που απαρτιζόταν από τους Vladimir Tikhonov, Pyotr Leonardi, Vitalia Poclitaru, Vera Salcutsan, Claudia Osadchaya και άλλους. Η πρώτη παράσταση μπαλέτου ήταν το “Bakhchissaraisky Fountan” του B. Asafiev, σε σκηνοθεσία Alexander Protsenko. Αμέσως μετά ακολούθησαν οι παραστάσεις “Unavailing Precaution” του P. Ghertel και “Valpurghiev  Night” του Ch. Gounod σε σκηνοθεσία L. Voskresenskaya. Το Εθνικό Μπαλέτο της Μολδαβίας ήταν πλέον μία πραγματικότητα.

Τα πρώτα 10 χρόνια της εδραίωσης του μπαλέτου πραγματοποιήθηκαν πολλές νέες χορογραφίες και έτσι κάθε παράσταση αποτελούσε ένα μεγάλο γεγονός. Ο θίασος περιόδευσε στη Βουλγαρία, τη Μόσχα και το Κίεβο. Στη συνέχεια μεγάλα αστέρια του μπαλέτου τίμησαν με την παρουσία τους το Εθνικό μπαλέτο της Μολδαβίας, συμμετέχοντας σε παραστάσεις, όπως οι Vladimir Vasilyev, Ecaterina Maximova, Raisa Struchkova, Vladimir Tikhonov κ.α.

Οι καλλιτεχνικοί διευθυντές του Εθνικού Μπαλέτου της Μολδαβίας έβαλαν τα θεμέλια του θεσμού, έχοντας στο νου τους μία κοινή αντίληψη: κανένα εθνικό θέατρο δεν μπορεί να εξελιχθεί χωρίς τη βοήθεια των μεγάλων Ρώσων μουσουργών.  Έτσι ρεπερτόριο των τελευταίων ετών περιλαμβάνει έργα των Tchaikovsky, Rimsky-Korsakov, Borodin, Mussorgsky & Rachmaninov. Μία από τις κύριες δραστηριότητες του θεάτρου ήταν και είναι η συνεργασία με ντόπιους δημιουργούς. Αυτή είχε σαν αποτέλεσμα την έντονη διαφορετικότητα στο είδος των παραστάσεων που παρουσιάστηκαν όλα αυτά τα χρόνια, με έργα όπως «Petru Raresh” του E. Caudella, “Grozovan” & “Serghei Lazo” του D. Gerhfeld,  “Domnica’s Heart” του A. Styrcha, αλλά και θέματα από την κλασσική και μοντέρνα  λογοτεχνία  όπως “Casa Mare” του M. Kopytman, “Goat with three kida” του Z. Tcach και τα μπαλέτα “Luchafarul” του L. Doga & “Andriesh” του Z. Tcach.

Το Εθνικό Μπαλέτο της Μολδαβίας απέκτησε γρήγορα παγκόσμια φήμη εξ’ αιτίας της συνεχούς επιτυχημένης πορείας όλων των παραστάσεών του, οι οποίες όχι μόνο αγαπήθηκαν από το κοινό, αλλά διεκδίκησαν και κέρδισαν διάφορα βραβεία σε μεγάλους διεθνείς διαγωνισμούς. Η περίοδος άνθισης του μπαλέτου στη Δημοκρατία της Μολδαβίας είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένη με το όνομα Marat Gaziev. Ακριβώς εκείνη την εποχή ξεκίνησαν και οι κλασσικές παραστάσεις του μπαλέτου, που περιελάμβαναν έργα όπως “Sylfida”, “Coppelia”, “Bayadere”, “Anthony and  Cleopatra” κ.α.

Μετά από 45 χρόνια επιτυχημένης πορείας, το Μπαλέτο της Μολδαβίας συνεχίζει το ασίγαστο δημιουργικό του έργο, έχοντας κερδίσει επάξια μία θέση στον κόσμο της μεγάλης τέχνης.

<